ഇരുട്ടില്‍ ഇറ്റുവീഴുന്ന കണ്ണുനീര് തുള്ളികള്‍ ..................................

അനാഥത്വം നിറയുന്ന മനസ്സുകള്‍ ...
വിങ്ങുന്ന ഹൃദയങ്ങള്‍
പാതകള്‍ തോറും ഉറ്റവരെ തിരയുന്ന മിഴികള്‍ ...
...ഉണ്ടാവാം ചുറ്റിലും പ്രിയപ്പെട്ടവര്‍ ...
ഇരുട്ടിലും ഇരുട്ടായൊരു നായ,
ഓടുന്ന മുഷിഞ്ഞ കോലത്തെ
കിതപ്പോടെ വെട്ടയാടുന്നൊരു കോലം.
തെരുവ് ഉറങ്ങുന്നില്ല..
പകലില്‍ ,
മാന്യതയുടെ മുഖം മൂടി അണിഞ്ഞവര്‍ ;
സദാചാര പ്രസംഗികര്‍ ...
മനസ്സാ സ്ത്രീ ശരീരത്തെ ഭോഗിച്ചവര്‍ ,
നേരിട്ടും....
തൊട്ടിലില്‍ ഉപേക്ഷിച്ചു കടന്ന
നിസ്സഹായയായ അമ്മ ...
ഞാന്‍ തിരയുന്നത് ആരെയാണ്
ഉറ്റവരെയോ;
ഒരു പിടി ചോറോ?
അല്ലെങ്കില്‍ വളര്‍ന്നു ചുരുങ്ങുന്ന നിഴലിന്റെ
ആദ്യ തലമോ?
മഴ വന്നു കെടുത്തിയ വെളിച്ചം,
ഇരുളുന്നു,
ഞാനും...